Rośliny Domowe



Epipremnum
Sansewieria
Zamiokulkas


Zamiokulkas wyróżnia się pięknym, dekoracyjnym ulistnieniem. Dorasta do około 150 cm wysokości. Jest to roślina domowa o niewielkich wymaganiach, bardzo odporna na zaniedbania i niekorzystne warunki, dlatego określana jest mianem żelaznej rośliny. W naturalnych warunkach ten ciekawy okaz można spotkać we wschodniej i północno-wschodniej Afryce, gdzie panuje suchy, podrównikowy klimat. Zamioculcas zamiifolia stanowi elegancką ozdobę wnętrz. Jest kwiatem domowym ozdobnym głównie z liści, których zieleń ożywia wnętrza mieszkań i miejsc publicznych. Głównym walorem dekoracyjnym rośliny są mięsiste, jajowate, błyszczące liście w pięknym ciemnozielonym kolorze. Osadzone są one na krótkich ogonkach, ułożonych naprzemianlegle na grubych pędach, wyrastających z poziomego, podziemnego kłącza. Zamioculcas zamiifolia nie rośnie zbyt dynamicznie, każdego roku wypuszcza od 3 do około 7 nowych, młodych liści.

Walory zamiokulkasa

  •         niewielkie wymagania i duża odporność na niekorzystne warunki

  •         żelazna roślina

  •         piękne, dekoracyjne ulistnienie

  •         elegancka ozdoba wnętrz

  •     powolny wzrost


Pielęgnacja i uprawa zamiokulkasa

Zamioculcas zamiifolia jest rośliną niewymagającą i łatwą w uprawie. Wyróżnia się bardzo dużą odpornością na szkodniki oraz niedostatek wody i światła. Do uprawy najlepsza będzie podłoże przepuszczalne, żyzne, lekko kwaśne, próchnicze, zdrenowane. Odpowiednim podłożem jest podłoże uniwersalne Zielonego Parapetu lub podłoże specjalistyczne SERAMIS®. Roślina najlepiej czuje się w donicach kamionkowych i płaskich, które pozwalają na swobodne rozrastanie się podziemnych kłączy. Młodsze rośliny przesadzamy co roku, natomiast starsze okazy co dwa, trzy lata. Zamioculcas zamifolia preferuje stanowiska pół cieniste, choć dobrze znosi także większe zacienienie. Ostre słońce powoduje u niego poparzenia liści i występowanie brązowych plam na powierzchni blaszki. Optymalna temperatura dla tego gatunku to 20-30 st. C. Podczas spoczynku zimowego warto znacznie ograniczyć podlewanie. Zamioculcas zamifolia nie toleruje nadmiaru wody. Mokre, zalane podłoże powoduje jego gnicie i zamieranie, dlatego najlepiej dostarczać mu wodę w momencie, gdy ziemia jest już zupełnie przesuszona.Podlewamy roślinę przez podsiąkanie wodą odstaną o temperaturze pokojowej. Zakurzone liście można przemywać wilgotną szmatką, aby nie traciły swego pięknego blasku. W okresie wegetacji roślinę zasilamy  nawozem do roślin zielonych.